Παρασκευή 3 Ιουνίου 2022


Παρασκευή 3 Ιουνίου
Βρίσκω ευχαρίστηση σε αδυναμίες, . . . διότι όταν είμαι αδύναμος, τότε είμαι δυνατός.—2 Κορ. 12:10.
Μήπως είστε κατάκοιτοι ή καθηλωμένοι σε αναπηρικό αμαξίδιο; Μήπως τα γόνατά σας είναι αδύναμα ή η όρασή σας έχει εξασθενήσει; Ακόμα και αν αντιμετωπίζετε κάτι τέτοιο, μπορείτε να τρέχετε μαζί με όσους είναι νέοι και υγιείς! Πολλοί ηλικιωμένοι και ανήμποροι τρέχουν στον δρόμο προς τη ζωή. Δεν τα καταφέρνουν με τη δική τους δύναμη. Απεναντίας, αντλούν δύναμη από τον Ιεχωβά παρακολουθώντας τις συναθροίσεις μέσω τηλεφώνου ή μέσω ροής βίντεο. Συμμετέχουν δε στο έργο μαθήτευσης δίνοντας μαρτυρία σε γιατρούς, νοσηλευτές και συγγενείς. Αν έχετε σωματικούς περιορισμούς, ποτέ μην επιτρέψετε στην αποθάρρυνση να σας πείσει ότι αδυνατείτε να τρέξετε στον δρόμο προς τη ζωή. Ο Ιεχωβά σάς αγαπάει για την πίστη σας και για το ιστορικό της υπομονής σας. Τώρα χρειάζεστε περισσότερο από ποτέ τη βοήθειά του, και εκείνος δεν θα σας εγκαταλείψει. (Ψαλμ. 9:10) Απεναντίας, θα σας πλησιάσει ακόμα περισσότερο. w20.04 σ. 29, 30 ¶16, 17
(2 Κορινθίους 12:10) Επομένως, βρίσκω ευχαρίστηση σε αδυναμίες, σε προσβολές, σε καιρούς ανάγκης, σε διωγμούς και δυσκολίες, για τον Χριστό. Διότι όταν είμαι αδύναμος, τότε είμαι δυνατός.
(Ψαλμός 9:10) Όσοι γνωρίζουν το όνομά σου θα εμπιστεύονται σε εσένα·δεν θα εγκαταλείψεις ποτέ όσους σε αναζητούν, Ιεχωβά.
16. Ακόμα και αν έχετε κλονισμένη υγεία, τι μπορείτε να κάνετε;
16 Μήπως είστε κατάκοιτοι ή καθηλωμένοι σε αναπηρικό αμαξίδιο; Μήπως τα γόνατά σας είναι αδύναμα ή η όρασή σας έχει εξασθενήσει; Ακόμα και αν αντιμετωπίζετε κάτι τέτοιο, μπορείτε να τρέχετε μαζί με όσους είναι νέοι και υγιείς! Πολλοί ηλικιωμένοι και ανήμποροι τρέχουν στον δρόμο προς τη ζωή. Δεν τα καταφέρνουν με τη δική τους δύναμη. Απεναντίας, αντλούν δύναμη από τον Ιεχωβά παρακολουθώντας τις συναθροίσεις μέσω τηλεφώνου ή μέσω ροής βίντεο. Συμμετέχουν δε στο έργο μαθήτευσης δίνοντας μαρτυρία σε γιατρούς, νοσηλευτές και συγγενείς.
17. Πώς νιώθει ο Ιεχωβά για όσους έχουν σωματικούς περιορισμούς;
17 Αν έχετε σωματικούς περιορισμούς, ποτέ μην επιτρέψετε στην αποθάρρυνση να σας πείσει ότι αδυνατείτε να τρέξετε στον δρόμο προς τη ζωή. Ο Ιεχωβά σάς αγαπάει για την πίστη σας και για το ιστορικό της υπομονής σας. Τώρα χρειάζεστε περισσότερο από ποτέ τη βοήθειά του, και εκείνος δεν θα σας εγκαταλείψει. (Ψαλμ. 9:10) Απεναντίας, θα σας πλησιάσει ακόμα περισσότερο. Προσέξτε τα σχόλια μιας αδελφής που αντιμετωπίζει κάποιες σοβαρές παθήσεις: «Καθώς τα προβλήματα υγείας μου αυξάνονται, οι ευκαιρίες να μεταδίδω σε άλλους την αλήθεια μειώνονται. Ξέρω όμως ότι ακόμα και οι μικρές μου προσπάθειες φέρνουν χαρά στην καρδιά του Ιεχωβά, και αυτό με κάνει ευτυχισμένη». Όταν νιώθετε πεσμένοι, να θυμάστε ότι δεν είστε μόνοι. Να σκέφτεστε το παράδειγμα του Παύλου και να φέρνετε στον νου σας τα ενθαρρυντικά του λόγια: «Βρίσκω ευχαρίστηση σε αδυναμίες, . . . διότι όταν είμαι αδύναμος, τότε είμαι δυνατός».—2 Κορ. 12:10.
El contenido es propiedad de la Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania jw.org extraido directamente de su pagina web
*** w15 15/7 σ. 12-13 Να Υπηρετείτε τον Ιεχωβά στις «Ημέρες της Συμφοράς» ***
Να Υπηρετείτε τον Ιεχωβά στις «Ημέρες της Συμφοράς»
«ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ υγείας μού χτυπούν την πόρτα όλο και πιο συχνά», λέει αναστενάζοντας ο Ερνστ, ο οποίος έχει περάσει τα 70. Σας θυμίζει κάτι αυτό; Αν τα χρόνια περνούν και αισθάνεστε ότι η υγεία και οι δυνάμεις σας εξασθενούν, ίσως καταλαβαίνετε καλά την περιγραφή που υπάρχει στο κεφάλαιο 12 του βιβλίου του Εκκλησιαστή. Στο εδάφιο 1, οι ημέρες των γηρατειών αποκαλούνται «ημέρες της συμφοράς». Ωστόσο, δεν είστε καταδικασμένοι να ζείτε στη δυστυχία. Μπορείτε να απολαμβάνετε μια ζωή γεμάτη νόημα, υπηρετώντας χαρούμενα τον Ιεχωβά.
ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΙΣΧΥΡΟΙ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ
Αγαπητοί ηλικιωμένοι αδελφοί και αδελφές, δεν είστε μόνοι στις δοκιμασίες σας. Οι ηλικιωμένοι υπηρέτες του Ιεχωβά κατά τους Βιβλικούς χρόνους είχαν παρόμοια προβλήματα. Για παράδειγμα, ο Ισαάκ, ο Ιακώβ και ο Αχιά έχασαν την όρασή τους. (Γέν. 27:1· 48:10· 1 Βασ. 14:4) Η Σάρρα ένιωθε ότι “είχε φθαρεί”. (Γέν. 18:11, 12) Ο Βασιλιάς Δαβίδ δεν μπορούσε να “ζεσταθεί”. (1 Βασ. 1:1) Ο πλούσιος Βαρζελαΐ δεν απολάμβανε πια τη γεύση της τροφής ή τον ήχο της μουσικής. (2 Σαμ. 19:32-35) Τόσο ο Αβραάμ όσο και η Ναομί βίωσαν τον πόνο της απώλειας του συντρόφου τους.—Γέν. 23:1, 2· Ρουθ 1:3, 12.
Τι βοήθησε όλους αυτούς να παραμείνουν όσιοι στον Ιεχωβά και να διατηρήσουν τη χαρά τους; Ο ηλικιωμένος Αβραάμ, επειδή πίστεψε στην υπόσχεση του Θεού, «έγινε δυνατός μέσω της πίστης του». (Ρωμ. 4:19, 20) Και εμείς χρειαζόμαστε ισχυρή πίστη. Αυτή η πίστη δεν εξαρτάται από την ηλικία, τις ικανότητες ή τις περιστάσεις μας. Για παράδειγμα, ακόμα και όταν ήταν εξασθενημένος, τυφλός και κατάκοιτος, ο πατριάρχης Ιακώβ έδειξε ισχυρή πίστη στις υποσχέσεις του Θεού. (Γέν. 48:1-4, 10· Εβρ. 11:21) Η 93χρονη Ίνες, αν και υποφέρει από μυϊκή αδυναμία, αναφέρει: «Κάθε μέρα νιώθω την πλούσια ευλογία του Ιεχωβά. Κάθε μέρα σκέφτομαι τον Παράδεισο. Αυτό μου δίνει ελπίδα». Τι υπέροχο, θετικό πνεύμα!
Ενισχύουμε την πίστη μας μέσω προσευχής, μελέτης του Λόγου του Θεού και παρακολούθησης των συναθροίσεων. Ο ηλικιωμένος προφήτης Δανιήλ προσευχόταν τρεις φορές την ημέρα και μελετούσε τον Λόγο του Θεού. (Δαν. 6:10· 9:2) Η Άννα, μια ηλικιωμένη χήρα, «δεν έλειπε ποτέ από το ναό». (Λουκ. 2:36, 37) Όταν παρακολουθείτε τις συναθροίσεις όσο είναι δυνατόν και συμμετέχετε όσο περισσότερο μπορείτε, αναζωογονείτε τον εαυτό σας αλλά και όλους όσους είναι εκεί. Και ο Ιεχωβά χαίρεται πάντα με τις προσευχές σας, ακόμα και αν οι δυνατότητές σας να κάνετε διάφορα πράγματα είναι περιορισμένες.—Παρ. 15:8.
Πολλοί από εσάς τους πιστούς ηλικιωμένους θα λαχταρούσατε να έχετε καλή όραση για να διαβάζετε, καθώς και τη δύναμη να πηγαίνετε στις συναθροίσεις, αλλά αυτό σας φαίνεται όλο και πιο δύσκολο, ίσως και ακατόρθωτο. Τι μπορείτε να κάνετε; Να αξιοποιείτε αυτά που έχετε. Πολλοί που δεν μπορούν να πηγαίνουν στις συναθροίσεις τις ακούν μέσω τηλεφώνου. Αν και δεν βλέπει καλά, η 79χρονη Ίνγκε προετοιμάζεται για τις συναθροίσεις χρησιμοποιώντας τις εκτυπώσεις με μεγάλα γράμματα που ετοιμάζει για αυτήν ένας αδελφός της εκκλησίας της.
Ίσως όμως έχετε κάτι που θα ήθελαν πολύ να έχουν κάποιοι άλλοι—χρόνο. Γιατί να μην τον αξιοποιείτε ακούγοντας ηχογραφήσεις της Αγίας Γραφής και των εντύπων μας, καθώς επίσης ομιλίες και ακουστικά δράματα; Μπορείτε επίσης να πάρετε την πρωτοβουλία να τηλεφωνήσετε σε κάποιον ομόπιστό σας για να μοιραστείτε μαζί του ένα πνευματικό δώρο και να απολαύσετε «ανταλλαγή ενθάρρυνσης».—Ρωμ. 1:11, 12.
ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
«Είναι φοβερό να μην μπορείς να κάνεις όσα έκανες κάποτε», λέει με λύπη η Κρίστα, η οποία είναι γύρω στα 85. Πώς μπορούν λοιπόν οι ηλικιωμένοι να διατηρήσουν τη χαρά τους; «Έχοντας θετική άποψη», λέει ο 75χρονος Πίτερ. «Μη σκέφτεστε διαρκώς όσα δεν μπορείτε πια να κάνετε—να απολαμβάνετε όσα μπορείτε να κάνετε».
Μπορείτε να σκεφτείτε τρόπους μαρτυρίας που συνεχίζουν να είναι εφικτοί για εσάς; Η Χάιντι δεν είναι πια σε θέση να πηγαίνει από πόρτα σε πόρτα όπως κάποτε. Αν και έχει περάσει τα 80, έμαθε να χρησιμοποιεί κομπιούτερ για να γράφει επιστολές. Κάποιοι άλλοι αρχίζουν Γραφικές συζητήσεις ενώ κάθονται στο πάρκο ή σε μια στάση λεωφορείου. Ή αν ζείτε σε οίκο ευγηρίας, θα μπορούσατε μήπως να δείτε ως «τομέα» σας το νοσηλευτικό προσωπικό και τους άλλους ηλικιωμένους που ζουν εκεί;
Ο ηλικιωμένος Δαβίδ προωθούσε με ζήλο την αγνή λατρεία. Πρόσφερε υλική βοήθεια και έκανε διευθετήσεις για την υποστήριξη της οικοδόμησης του ναού. (1 Χρον. 28:11–29:5) Μπορείτε και εσείς να δείχνετε ενεργά το ενδιαφέρον σας για όσα συμβαίνουν στο έργο της Βασιλείας παγκόσμια. Γιατί να μην υποστηρίζετε τους σκαπανείς ή άλλους ζηλωτές ευαγγελιζομένους στην εκκλησία σας με τα ενθαρρυντικά σας λόγια, με κάποιο δωράκι ή με ένα απλό κέρασμα; Στις προσευχές σας, μπορείτε να συμπεριλαμβάνετε τους νεαρούς και τις οικογένειες, τους ολοχρόνιους υπηρέτες, τους ασθενείς και όσους έχουν βαριές ευθύνες.
Είστε εξαιρετικά πολύτιμοι, και το ίδιο αληθεύει για την υπηρεσία σας. Ο ουράνιος Πατέρας μας ποτέ δεν θα σας βάλει στο περιθώριο, αγαπητοί μας ηλικιωμένοι. (Ψαλμ. 71:9) Σας αγαπάει και σας εκτιμάει βαθιά. Σύντομα, τα χρόνια θα περνούν από πάνω μας χωρίς να μας φέρνουν καμιά θλίψη ή συμφορά. Αντίθετα, γεμάτοι ενέργεια και με τέλεια υγεία, θα συνεχίζουμε να υπηρετούμε τον στοργικό Θεό μας, τον Ιεχωβά, σε όλη την αιωνιότητα!
*** w15 1/8 σ. 9 Ο Ιεχωβά μού Έχει Δώσει Περισσότερα από Όσα Αξίζω ***
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Ιεχωβά μού Έχει Δώσει Περισσότερα από Όσα Αξίζω
Αφήγηση από τον Φέλιξ Αλαρκόν
Ήμουν μόλις 17 χρονών και είχα τις ανησυχίες και τις φιλοδοξίες που έχουν οι περισσότεροι έφηβοι. Μου άρεσε να κάνω παρέα με τους φίλους μου, να κολυμπάω και να παίζω ποδόσφαιρο. Αλλά ένα βράδυ η ζωή μου άλλαξε δραματικά. Είχα ένα φρικτό ατύχημα με μοτοσικλέτα το οποίο με άφησε παράλυτο από τον λαιμό και κάτω. Αυτό συνέβη πριν από περίπου 30 χρόνια, και είμαι κατάκοιτος πολύ καιρό τώρα.
Μεγάλωσα στην πόλη Αλικάντε, στην ανατολική ακτή της Ισπανίας. Η οικογένειά μου ήταν πολύ προβληματική, γι’ αυτό όταν ήμουν νεαρός περνούσα αρκετό χρόνο στους δρόμους. Κοντά στο σπίτι μου υπήρχε ένα βουλκανιζατέρ. Έγινα φίλος με τον Χοσέ Μαρία που δούλευε εκεί. Ήταν θερμός άνθρωπος και μου έδινε την προσοχή που μου έλειπε τόσο πολύ από την οικογένειά μου. Σε καιρούς στενοχώριας μού στάθηκε σαν πραγματικός αδελφός—ένας αληθινός φίλος, αν και 20 χρόνια μεγαλύτερός μου.
Ο Χοσέ Μαρία είχε αρχίσει να μελετάει την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Καταλάβαινα ότι αγαπούσε τις Γραφές, και μου μιλούσε συχνά για τις Γραφικές αλήθειες. Τον άκουγα με σεβασμό αλλά δεν με ενδιέφεραν πραγματικά όσα έλεγε. Την εφηβική μου καρδιά την απασχολούσαν άλλα πράγματα. Αυτό όμως θα άλλαζε σύντομα.
ΕΝΑ ΑΤΥΧΗΜΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ
Δεν μου αρέσει να μιλάω πολύ για εκείνο το τροχαίο. Θα πω μόνο ότι ήμουν ανόητος και ριψοκίνδυνος. Μέσα σε μια μόνο μέρα άλλαξε εντελώς όλη μου η ζωή. Από έφηβος γεμάτος ζωντάνια, βρέθηκα ξαφνικά παράλυτος και εγκλωβισμένος σε έναν θάλαμο νοσοκομείου. Ήταν πολύ δύσκολο να αποδεχτώ αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση. Αναρωτιόμουν συνεχώς: “Τι νόημα έχει να ζω;”
Ο Χοσέ Μαρία ήρθε να με δει και φρόντισε γρήγορα ώστε Μάρτυρες του Ιεχωβά από την τοπική εκκλησία να με επισκέπτονται στο νοσοκομείο. Εκείνες οι τακτικές επισκέψεις άγγιξαν την καρδιά μου. Μόλις βγήκα από τη μονάδα εντατικής θεραπείας, άρχισα Γραφική μελέτη. Ανακάλυψα την αλήθεια σχετικά με το γιατί οι άνθρωποι υποφέρουν και πεθαίνουν, και γιατί ο Θεός επιτρέπει να συμβαίνουν άσχημα πράγματα. Έμαθα επίσης για τις υποσχέσεις του Θεού σχετικά με το μέλλον, όταν ολόκληρη η γη θα γεμίσει με τέλειους ανθρώπους και κανένας δεν θα λέει ποτέ: «Είμαι άρρωστος». (Ησαΐας 33:24) Για πρώτη φορά στη ζωή μου είχα μπροστά μου μια θαυμάσια ελπίδα.
Όταν βγήκα από το νοσοκομείο προόδευσα γρήγορα στη Γραφική μου μελέτη. Χρησιμοποιώντας ένα ειδικό αναπηρικό καροτσάκι, παρακολουθούσα μάλιστα κάποιες συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά και συμμετείχα στο έργο κηρύγματος. Στις 5 Νοεμβρίου 1988, σε ηλικία 20 χρονών, βαφτίστηκα με κατάδυση στο νερό σε μια ειδική μπανιέρα. Χάρη στον Ιεχωβά Θεό απέκτησα εντελώς καινούρια άποψη για τη ζωή. Αλλά τι μπορούσα να κάνω για να δείξω την εκτίμησή μου;